Już w 1941 roku – potwierdzono, że składniki, które koją poparzenia i infekcje skóry, zawarte są w
miąższu Aloe Vera, znajdującym się pod skórką liścia, nie giną one w wysokiej temperaturze. Pięć lat później przeprowadzone zostały eksperymenty, potwierdzające niszczycielskie działanie pewnych komponentów
miąższu z aloesu
na prątki gruźlicy. rezultaty okazały się tak pomyślne, że zachęciły
badaczy do intensyfikacji badań dotyczących antybakteryjnych właściwości
aloesu wspomaga
zwalczanie infekcji jamy ustnej oraz paradentozy (badania przeprowadzono na 150 ochotnikach). W 1982 roku – Dr John Heggers scharakteryzował kwas salicylowy występujący w
miąższu Aloe Vera
jako substancję przeciwbólową, przeciwzapalną oraz antybakteryjną,
która działa podobnie jak aspiryna, jednak nie wywołując skutków
ubocznych.
